آه...

به چشمان گنهکارت چنان آلوده ام امشـــب

که تنها اشک حسرت میکند آسوده ام امشب

از ایـــن پاکیزه دامانان چنان آلودگی دیدم

کـــه شرمم آید از چشمان آلوده ام امــشب

ترا میخواستم امّا چنان بیهوده می گشتم

که غم خندید بر اندیشهء بیهوده ام امشب

شـدم هم نـاله با مـرغان شب٬ز اندوه تنهایی

سرودی جز نوای خود ز کس نشنوده ام امشب

اگر می بی اثر شد دوستاران٬ این عجب نبود

که من در گوشهء میخانه تنها بوده ام امشب

عشق یعنی...

من / عشق

پاک                  یعنی

سرزمین                      لحظه

یعنی                                 بیداد

عشق                                    من

باختن                                                          عشق

جان                                                                        یعنی

زندگی                                                                             لیلی و

قمار                                                                                مجنون

در                              عشق یعنی ...            شدن

ساختن                                                                                  عشق

دل                                                                                      یعنی

کلبه                                                                           وامق و

یعنی                                                                      عذرا

عشق                                                              شدن

من                                     عشق

فردای                                یعنی

کودک                          مسجد

یعنی               الاقصی

عشق /  من

آه غم اندود...

در سرندارم هوسی چشمی ندارم به کسی ... آزاده ام من

گفته بودی چو بمانم می مانی.گفته بودی چو بخواهم می خواهی.

گفته بودی چو ببازم می بازی...

من باختم من خواستم من باختم...اما تو نماندی تو نخواستی تو بردی